Het verhaal achter Animal in need

Jullie zijn al druk bezig geweest met inzamelen van spullen en het verzamelen van sponsors voor de wedstrijd op 21 mei. Er zijn nog plekken vrij voor de springruiters die mee willen doen (sponsors zoeken is niet verplicht maar wordt wel gewaardeerd). De meeste van jullie weten inmiddels dat de honden van Minouche uit Spanje zijn gekomen. Achter deze stichting zitten mensen die er alles aandoen om honden van de straat te houden in Spanje. Ze leven daar vaak in erbarmelijke omstandigheden, niet te vergelijken met Nederland. Helaas zien ze in Spanje honden vaak niet als huisdier. Ze leven op straat en tussen het vuilnis. Naast het aanbieden van sterilisatie vangen ze ook ontzettend veel honden op. Deze worden opgeknapt voor een beter leven in bijvoorbeeld Nederland, België of Duitsland. Hier krijgen de honden een warme mand en een fijn thuis.

In 2005 richt de Spaanse stichting Prodean: Associación Protectora de Animales Pro-Derecho de los Animales (vertaald: vereniging ter bescherming van de rechten van dieren) een asiel op in La Linéa de la Conceptión, een plaats in de buurt van Gibraltar, Zuid-Spanje.

De dagelijkse leiding van het asiel komt in handen van de in Spanje gevestigde Nederlander Peter Koekebakker. Samen met zijn Zwitserse vrouw Madeleine runt hij naast zijn werk voor het asiel een antiek/brocante-bedrijfje in de buurt van La Linéa de la Conceptión.

Het team in Spanje

Naast Peter en Madeleine bestaat het team uit de dierenarts Pablo Vincente Salinas en vier medewerkers algemeen. Hun taken bestaan uit de dagelijkse verzorging van de circa 600 honden en de tientallen katten die om welke reden dan ook in het asiel terecht zijn gekomen, het assisteren van de dierenarts, het schoonmaken van de kennels en ad-hoc taken zoals het vangen van (zwerf) honden na meldingen, bijvoorbeeld van de politie. Het vaste team werkt vrijwel onafgebroken, ook in de weekenden.

Financiering van het asiel

Maandelijks heeft het asiel tussen de 4000 en 5000 euro nodig om de honden te kunnen voeren. Daarnaast bestaan de vaste kosten uit de (bescheiden) salariskosten van enkele medewerkers, de medische kosten, en huisvesting- en transportkosten. Peter ontvangt geen salaris of financiële compensatie voor zijn werkzaamheden uit de middelen van het asiel. De Spaanse overheid biedt geen enkele financiële steun aan het asiel, noch op de gemeentelijke begroting, noch in de vorm van subsidies of giften. Alle financiële middelen voor het asiel worden door sponsors en (particuliere) donateurs opgebracht. Daarnaast ontvangt het asiel regelmatig sponsoring in natura, waaronder bouwmaterialen, voer en diergeneesmiddelen.

Werkzaamheden in het asiel

Het team wordt regelmatig aangevuld met (ad hoc) hulp van Spaanse en Nederlandse vrijwilligers en stagiaires. Zij ondersteunen het asiel met taken waar het vaste team niet aan toe komt. De belangrijkste activiteiten bestaan uit het inventariseren van honden, waaronder het fotograferen en filmen, beschrijven, invoeren in een database en chippen. Ook worden honden mee uit wandelen genomen en worden ze geobserveerd, gesocialiseerd en opgevoed door de vrijwilligers. Een absolute noodzaak, vooral voor de grotere en jonge honden, die veel lichaamsbeweging en aandacht nodig hebben en anders hun kans op adoptie zien verminderen.

Bekijk hier een filmpje uit 2011 waar de Reünie bij Peter Koekebakker op bezoek kwam in Spanje. Meer informatie, neem eens een kijkje op de website.

DELEN

Ook interessant: